Wenus jest nazywana “złym bliźniakiem” naszej planety, ponieważ przy mniej więcej tym samym rozmiarze ma bardzo ekstremalne środowisko.
Na wysokości około 60 km nad stałą Wenus znajduje się gęsta zasłona chmur, której skład jest zdominowany przez kwas siarkowy w postaci dyspersji. Wydawałoby się, że kto mógłby tam w ogóle przetrwać?
Jednak nie wszystko jest takie proste. Naukowcy umieścili w fiolkach zestaw podstawowych aminokwasów, bez których życie na Ziemi jest niemożliwe, i dodali tam kwas siarkowy w mniej więcej takim samym stężeniu, jak na niebie Wenus.
Życie może istnieć nawet w kwaśnych chmurach Wenus
212